8 واقعیت درباره یخ خشک

1- یخ خشک در واقع دی اکسید کربن جامد است که دارای دمای 79- درجه سانتیگراد می باشد. این تفاوت دمایی بین محیط و یخ خشک همان چیزی است که باعث می شود به هنگام استفاده از یخ خشک جهت تمیزکاری، آلاینده ها از بین بروند.

2- اولین کسی که مشاهدات خود از یخ خشک را منتشر کرد، Charles Thilorier بود. او که یک شیمیدان فرانسوی بود در سال 1835 هنگام باز کردن ظرفی از دی اکسید کربن مایع، شاهد ایجاد یخ خشک بود.

3- اگر از اصطلاح "یخ خشک" این تصور را دارید که پس از گرم شدن محیط ذوب می شود، باید بدانید که یخ خشک وارد حالت مایع نمی شود. زمانیکه یخ خشک در دمای گرمتر قرار می گیرد، تصعید می شود، به این معنی که به حالت گاز تبدیل می شود.

4- یخ خشک چگالی بیشتری نسبت به آب دارد. بنابراین اگر یخ خشک در یک لیوان آب قرار گیرد، در کف لیوان ته نشین می شود.
 

5- مه سفیدی که هنگام تصعید یخ خشک، به ویژه در برنامه های جلوه های ویژه مشاهده می شود، تنها تا حدی گاز CO2 است. این مه سفید عمدتاً از بخار آب تشکیل شده است. در واقع این مه سفید زمانی تشکیل می شود که گاز CO2 ، بخار آب را در هوا متراکم می کند.

6- به دلیل افزایش غلظت گاز CO2 در زمان استفاده از یخ خشک، توصیه می شود که یخ خشک را در یک منطقه با تهویه مناسب استفاده کنید. با این وجود خوب است بدانید که تنها مقداری از گاز CO2 با هوای محیط مخلوط می شود و مابقی به دلیل سنگین بودن گاز CO2 نسبت به هوا، به زمین فرو می رود.

7- تنها راه مایع کردن دی اکسید کربن، قرار دادن آن در فشار زیاد است.

8- استفاده از یخ خشک، یک روش تمیز کردن غیرمخرب است. به این معنی که در طول فرآیند تمیز کردن، هیچ آسیبی به سطوح ماشین آلات یا تجهیزات وارد نخواهد شد.